"Ik moest destijds kiezen tussen de wetenschap en meubels maken, en ik koos voor de meubels. Het geeft me gewoon meer voldoening om iets tastbaars te maken dan een artikel te schrijven voor een wetenschappelijk tijdschrift dat bijna niemand leest." Werner Schippers is eigenaar van Instaal, een zusterbedrijf van Berma, het bedrijf van zijn broer: "Mijn vader heeft altijd in de metaal gewerkt, en toen mijn broer klaar was met zijn militaire dienst heeft mijn vader het metaalbedrijf Berma voor hem opgericht. Ik heb zelf bedrijfskunde gestudeerd, dus ik ging eigenlijk de metaal niet in. Zelf is mijn vader altijd bij zijn baas blijven werken, mijn moeder wilde vanwege de risico's niet dat hij zelf ondernemer werd." Een gesprek over warmgewalst staal en metaalkunst: het Eindhovense project Supertoll!
Via de kapper in de metaalkunst
"Eigenlijk zou ik vanwege mijn opleiding de metaal niet in gaan, maar ik was -tijdens mijn studie, in mijn vrije tijd- toch één van de eersten die voor Berma werkte toen het bedrijf nog in een schuurtje achter ons huis zat. Aan het eind van mijn studie heb ik een stalen meubel gemaakt voor iemand aan de design-academy. De destijds net begonnen ontwerper Piet Hein Eek zag dat en heeft ook iets door mij laten maken, terwijl het toen eigenlijk een veredelde hobby van me was. Samen met Piet groeide ik echter door, dus heb ik uiteindelijk maar een bedrijfje opgericht." Dus je opleiding werd aan de kant geschoven? "Nee hoor, uiteindelijk ben ik zelfs gepromoveerd, dat kostte me 4 dagen in de week, en 2 dagen in de week bleef ik meubels maken. Mijn promotie ging over kwaliteit, behoorlijk theoretisch. Maar wel in productie-omgevingen, dus voor mij ook praktisch."
"Ik liet me altijd knippen bij de keten Kinki kappers, en ze vroegen tijdens een knipbeurt of ik niet spullen voor ze wilde maken. En in de loop van de tijd ben ik voor de hele keten dingen gaan maken, zoals balies, kastjes en spiegels." En zo ben je in het vak gerold? "Rond die tijd werd ik ook gevraagd om docent 'Ontwerpen in metaal' aan de Design Academy te worden, en dat doe ik nog steeds één dag per week. De rest van de week maak ik meubels en kunst in het pand van Berma. We gebruiken elkaars machines en ik huur iemand van hen in. Instaal is dus een relatief klein bedrijf, zo'n 4 FTE."
"In de loop van de tijd kreeg ik steeds meer klanten, ook via het netwerk dat groeide. Je krijgt al snel de naam van iemand die verstand heeft van metaal, en die met ontwerpers kan praten. En iemand die redelijk perfectionistisch is, mijn vrouw vindt dat niet altijd leuk haha. Sommige dingen die ik maak zijn vrij kostbaar, dus dan wil je het gewoon goed doen. Verder is het hard werken hoor, en veel uren maken. Maar dit is wel mijn ding, dit is waar ik goed in ben."
Relatie met MCB
"MCB is mijn huisleverancier, ik hoef maar zelden 'vreemd' te gaan. Dat is dan als er iets niet op voorraad is, of niet in het assortiment. Maar verder gaat het goed: ik heb plezierig contact met mensen van de binnendienst, en Rogier van de buitendienst komt alleen als er problemen zijn. Verder hoef ik hem niet te zien haha. We gebruiken relatief veel materiaal."
"We kopen vaak ruw materiaal, zoals warmgewalste ongebeitste plaat, waar de meeste MCB-klanten niet zo kritisch naar kijken. Wij gebruiken het echter als eindafwerking, wat betekent dat er eigenlijk geen krasje op mag zitten. De verpakking is dan soms echter te eenvoudig, dat is wel jammer. Krassen voorkomen is een kleine moeite, maar een groot plezier. Een extra kartonnetje lijkt mij geen moeite, wij hebben er anders enorm veel gedoe mee. Maar het gaat steeds beter."
Project Supertoll: metaalkunst in Eindhoven
"Het project waar ik nu aan werk heet Supertoll, van kunstenaar Tijs Rooijakkers. Het komt in de wijk Woensel in Eindhoven te staan. Het ziet eruit als een tol waar de stukken van afvliegen, en die stukken hangen overal in de wijk. En het leuke is: er komen teksten van wijkbewoners op die geïnspireerd zijn op teksten die rapper Fresku voor het project schreef." En hoe ver ben je ermee? "Uiteindelijk wordt ie geverfd en voorzien van teksten, en dan zal hij rond na de zomervakantie geplaatst gaan worden. Het kunstwerk is ongeveer 4,5 meter hoog en een kleine 3,5 meter in diameter, en weegt 2,5 ton. De strips zijn eigenlijk gelaste dozen, het lijkt massief maar dat is het niet.""We hebben er een behoorlijk frame omheen moeten maken voor het lassen en vervoeren. En ook bij het lakken moeten ze er goed bij kunnen. Uiteindelijk is hij met een dieplader vervoerd naar de coater, en straks gaat hij zo naar Eindhoven." En hoe ging de bouw? "De moeilijkheid zit in het bedenken van de constructie, dat je zo dicht mogelijk bij het schaalmodel blijft en dat het toch maakbaar is. Willem Derks heeft het voor mij uitgetekend op de computer, dat was enorm veel werk. Ik heb zelf alles gesneden, en mijn vaste Poolse kracht Slawek heeft het gelast, een enorm goede klus."
"Ik heb voor de grap tegen je collega Rogier gezegd dat het project misschien leuk was voor om over te schrijven, maar ik hoef eigenlijk niet zoveel reclame te maken. Ik heb genoeg werk, mensen kennen elkaar in dit wereldje en via mond-tot-mondreclame krijg ik genoeg klanten. Het is geen valse bescheidenheid hoor, ik zie het als een voorrecht dat ik mooie dingen mag maken. En ik hoop dat ik dat nog lang mag doen."